شوریكن جوتسو سلاحی كوچك ، مخرب و ویران كننده ، ساده ، ولی مرگبار : سلاحی منحصر به فرد یك نینجا واقعی شوری كن یا تیغ های پرنده ، و برنده عبارتی است كه از دورة موروماچی (1573-1623 ) به كار برده شد .
شوری كن اوچی به فراگیری شوری كن اصلی ، در زمان جنگهای داخلی ژاپن ، 1467-1591 مربوط می شود . مهارت در پرتاب شورایكن در میدان جنگ تكامل پیدا كرد و به همین جهت آن دوره ، دوره ی طلائی نینجا نامیده شد .یك ضربه ی كاری و دقیق باعث پارگی شاهرگ و در نتیجه، مرگ خواهد شد .
نینجاها در میدان نبرد ، برعكس سامورایی ها ، از قانون خاصی پیروی نمی كردند و به همین دلیل ، آزادانه ، از هوش ، مهارت خود استفاده می كردند . شوری كن جوتسو آغشته به زهر ، اسلحه ی مورد علاقه ی ایكوسا – سینوبوی بود كه در مدتی كمتر از یك ثانیه – دشمن را از پا در می آورد . یك نینجای سنتی ،راههای گوناگونی برای بدست آوردن زهرهای مهلك میدانست این منابع گیاهان سمی ، احشا پراز سم یك نوع ماهی ژاپنی ریشه ی زهرآلود گیاهان ، غدد زهر آگین مار ترشحات سمی از پوست دوزیستان ، زهرابه ی عقرب و بند پایان بودند . شوریكن لحظات قبل از هر عملیاتی ، به سم آغشته می شد تا از خطر مجروح شدن و مرگ نینجا بر اثر حمل این اسلحه جلوگیری شود . حتی یك خراش سطحی نیزه می توانست این سم را وارد خون كند یك نینجا می توانست با خرد كردن برگها و ریشه ی گیاهان گوناگون كه در ژاپن می روییدند ، حریف خود را نیمه بیهوش یا خواب كنند . البته امروز نینجاها احتیاج به ساختن سم سنتی ندارند چرا كه می توان به راحتی با علوم شیمی ویژه ی نین جوتسو سم دلخواه را ساخت . جاسازی شوریكن جوتسو كیفهای مخصوصی وجود دارد كه حمل تعدادی از شوریكن را ساده كرده است. همچنین بر شمشیر پشت محافظ دسته دو عدد شوریكن نصب می شود . بر روی غلاف بوشورایكن جاسازی می شود . همچنین در داخل گی نینجا (لباس) جیبهایی تهیه شده است كه در آنها نیز می توان شورایكن را پنهان كرد . انواع شورایكن را می توان بر روی گی نینجا پنهان كرد یا زیر در ، بغل كفش نینجا ، پشت دستها ، پشت پاها ، پشت كمر ، پشت كمر بند ، پشت سر ، روش های پنهان كردن انواع شورایكن می باشد . شورایكن های سنتی كه در 500 سال پیش از آنان استفاده می شود هم اكنون در موزه ی دائم بوجینكان توكاكورونینجا ژاپن نگهداری می شود . نامهای گوناگونی برای نحوه ی پرتاب این اسلحه در ژاپن ، به كار برده می شود : شورایكن – وازا: فن های شورایكن شوری كن – ناگه : پرتاب واقعی شوری كن – جوتسو : مهارت و استادی در شورایكن شوری كن – اوچی : ضربه یا پرتاب شوری كن دو نوع شورایكن اصی وجود دارد : البته از نظر ظاهر صدها نوع هستند ولی به طور كلی به دو نوع تقسیم می شوند . شاكن كه لبه های متعددی دارد . بو شورایكن كه كشیده و به شكل چاقو است ، بو شوری كن اشكال مختلفی دارد : هاری – گاتا سوزنی شكل است؛ تانتوگاتا كه شكل خنجر تیز است یاری – توهوگاتا مانند نیزه است ریو – تانكن – گاتا دو لبه است ؛ و امیی- گاتا به شكل چلجله « شاكن نیز به شكلهای گوناگون وجو دارد سانكو گاتا یا سه پره “ شی هو “ كه نوكهای آن از چهار جهت منشعب می شوند «جوجی» به شكل صلیب “ گوهو “ از شش جهت “ هاپو” از هشت جهت جوپو از ده جهت منشعب می شوند مانند چی شبیه چلیپا یا صلیب شكسته “ ناگارا مانجی “به شكل منحنی یا خمیده كاكومانجی مانند زاویه 90 درجه یا قائم روپوشوری كن نوكهای آن بر روی یك حلقه یا پیچ نصب شده ؛ « كومی آواسه » به شكل دو شوری كن به هم وصل شده است . گاهی از شوری كن برای تیز كردن یا خم كردن بوكن یا شمشیرهای چوبی نیز استفاده می شود . شوری كن با لبه های متعدد، برای زخمی كردن ، به كار برده می شود. یك نوع شورایكن چوبی نیز وجود داشت كه برای جلو گیری از صعود دشمن ا زدیوار هنگام شب استفاده می شد. تكنیكهای رهایی شورایكن احتیاج به تفكر تمركز ودقت دارد . برای بدست آوردن تمركز و دقت باید خود را بهتر شناخت . محیط اطراف را با دقت بررسی كرد هدف را مشخص كرده برای بدست آوردن آن جنگید و تلاش كرد . * سلاحهای مدر ن امروزی نینجا همراه با سلاحهای سنتی برای آموزش هنرجویان نین جوتسو در فراگیری پرتاب شورایكن به دقت جدول زیر را حفظ كنید

پرتاب در شب

1. موقعیت صدا را تشخیص دهید .
2. اندازه و حجم هدف را مجسم كنید
3. سعی كنید با گوشهایتان ببینید .
4. سعی كنید برای دیدن هدف تمامی دقت و انرژی خود را مصرف كنید .
5. آرام نفس بكشید .
6. اگر در حال تمرین هستید شورایكن را علامت گزاری كنید.كه در شب مسیر حركت آن را بتوانید تشخیص دهید.
7. در فضای باز تمرین كنید .
8. سعی كنید خود صدا تولید نكنید
9. سسنگذارید در تمرین شب كسی یا اشخاصی در كنار شما یااطراف منطقه تمرین شما باشد .

پرتاب در روز

1. در ابتدا هنگامپرتاب شورایكن سعی كنید با یك نوع شوراكن تمرین كنید كه به آن عادت كرده اید .
2. در هنگام تمرین لباس مناسب بپوشید .
3. قبل از هر پرتابی خود را گرم كنید .
4. در پرتاب ستاره دقت كنید تمرینات سرعتی و قدرتی رابا هم تجربه كنید .
5. تكنیكهای داده شده را بدون هیچ عجله ای تمرین كنید تا هنگام بدست آوردن مهارت فاصله ها را كم و زیاد نكنید .
6. پس از به دست آوردن در سلاح سعی كنید انواع شورایكن را نیز تجربه كنید و به مهارت خود بیافزاید .
7. در نگهداری سلاح خود كوشا باشید .

روشهای گوناگون پرتاب شوری كن نینجا نینجاهای قدیم در 400 سال پیش راههای گوناگونی برای پرتاب شوری كن ، ابداع كردند كه شامل: اوموته-اوچی (ضربه ی منظم و با قاعده ) یا اورا-اوچی ( ضربه ی مخالف ) اوشیرو-اوچی (ضربه ی معكوس از پهلو )داماشی اوچی (پرتاب جعلی ) نه-اوچی (دراز كش پرتاب كردن )تااورا-اوچی (پرتاب به صورت غلت زدن ) كای تن-اوچی (پرتاب پیچشی ) رنزوكو-اوچی (پرتاب متوالی یا پی در پی ) نی مای-اوچی (پرتاب دو تایی ) سان مای-اوچی (پرتاب سه تایی ) این روشها، در حالتهای مختلف نشسته یا ایستاده ،پریدن،دویدن،ضربه زدن ، مورد استفاده قرار می گیرد . امروزه پرتاب شوری كن توسط دستگاههای مخصوصی نیز صورت می گیرد كه در اختیار عموم علاقمندان نیست این ابزار بصورت اختصاصی ساخته شده است و بیشتر مبتكران این نوع دستگاهها آن را به صورت سری و مخفی نگاه می دارند . حالتهای فلسفی گوناگون پرتاب انواع سلاحهای پرتابی حالتهای تعریف شده از انواع پرتابها كه هر كدام معنا خاص دارد به سلاح ستاره و سایر سلاحهای پرتابی هنرهای رزمی نینجوتسو اقتدار محكمی داده است یك نینجا واقعی باید بتواند درحالتهای مختلف پرتاب شورایكن معنا و مفهوم حالتها را درك كند و به كار ببند.

حالت آتش ،حالت آب ، حالت زمین ،حالت چوب ، حالت فلز، حالت باد چی (خاكی) زمین –هیزو (آب)، هی (آتش)،كازاه (باد) ، وكو(تهی بودن ) « حالتهای گوناگون پرتاب شورایكن جوتسوسنتی » حالت آویزن وصعوت-حالت وارونه –حالت ساكن –حالت خزیدن - حالت دویدن – حالت حمله و دفاع – حالت از زیر آب –حالت از درون آتش – حالت در زمان خوشحالی – شكل حالتهای گوناگون پرتاب سنتی برای تمرین فضای باز امن و مناسبی را انتخاب كنید ، زیرا این اسلحه ها بسیار خطرناك هستند و ممكن است جان كسی به خطر و یا از آنها سوء استفاده شود . هر چند شورایكن كوچك سبك وزن است اما به عنوان اسلحه ی مرگبار نینجا ماهر شناخته شده است . اگر بتوانید با نیروی بسیار زیاد و سرعت زیاد به هدف جسمی پرتاب كنید بسیار قدرت تخریب بالائی دارد. جهت دستیابی به یك پرتاب عالی باید به مورد ذیل توجه داشت : نوع گارد وحالت بدن ( ایستادن ، نشستن ، خوابیدن ، پریدن) آرامش در تنفس درونی . نوع تفكر هدایت شده باشد . فاصله از هدف (مای) تغییرات لازم و جابجایی هدف د رحین تمرین نوع شورایكن (نوع جنس ، اندازه ، وزن ) مقدار شتاب و قدرت (كیمه)در هنگام پرتاب تمرینات مرتب ومنظم –همراه با تمركز روانی خالی از دلهره و اضطراب نداشتن غرور و اعتمادبه نفس كاذب درهنگام موفقیت و به هدف زدن نگهداری از شورایكن جوتسو برای یك نینجا مهم و حیاتی است . یك نینجا هر لحظه امكان دارد از سلاح خود استفاده كنند .بنابراین سعی كنید از سلاحهای خود به خوبی نگهداری كنید . نگذارید سلاحی كه ماهها و سالها برای یادگیری آن مهارست گشید و به راز و فنون آن آشنا شده اید . فرسوده و زنگ زده شود خودتان را مجبور كنیدبمانند دست و پای خودتان از آنها نگهداری كنید . نگذارید به راحتی به دست نامحرمان و نابخردان بیافتد . شورایكن نینجا باید همیشه تیزو آماده پرتاب باشد . امیدوارم شما نیز مانند یك نینجاواقعی در سایه تمرین و سخت كوشی موفق و پیروز باشید . ابتدا شروع تمرین پرتاب شورایكن برای مبتدیان : مبتدی ها یادگیری شورایكن را با انداختن سكه یا محافظ پلاستیكی شمشیر ، میتوانند فرا گیرند .بعد از اینكه مراحل ابتدایی را گذراندید، می توانید از یك شوری كن واقعی استفاده كنید. سعی كنید بهترین نوع شوری كن را انتخاب كنید كه معمولا از فولاد ضد زنگ ساخته شده است . بهترین نوع شوری كن معمولا نوك تیز و سخت می باشد . برای تمرین می توان از بادكنك به عنوان یك هدف متحرك استفاده كرد . صدای تركیدن بادكنك ،در هنگام اصابت شوری كن با آن باعث شادی و هیجان بیشتری می شود . یك هنر جوی پیشرفته باید دارای انواع مختلفی از شوری كن ، با شكلها و وزنهای متفاوت باشد . یك شوری كن با وزن سنگین داخل هدف بیشتر نفوذ می كند و در نتیجه ، استفاده از شوری كن سبك و كوچكتر آسانتر خواهد بود . كیهون ها پو شوریكن جوتسو كاتا شوریكن احتیاج به دقت فراوان دارد آن هم به دلیل رها شدن سلاح از دستتان می باشد از آن لحظه به بعد فشار و زاویه است كه شما قبلا انتخاب كرده اید اگر اشتباهی در محاسبات انجام داده باشید هرگز به هدف نخواهید خورد و شما را ناامید می سازد ، كاتا شوریكن تا زمان رهائی از بدن بسیار ساده است و با مقداری تمرین و استیل مناسب امكان پذیر است و لی رها شدن شور یكن از اعضای مختلف بدن و به هدف رسیدن بسیار نیاز به ممارست و تمرین منظم و مفید دارد . تكنیكهای پرتاب و مكانهای مناسب ضربه زدن : نینجاها برای یك پرتاب دقیق و كاربردی در هر مكانی بخصوصی شیوه ی منحصر به فردی را به كار می برند همیشه باید سعی شود شیوه ی پرتاب ورها شدن شورایكن در مكان – لحظه مناسب- و قدرت كافی بكار روند . شیوه های پرتاب منحصر به فرد نینجا سقف كوتاه و بلند – حالت پرتاب با پاها - حالت آسیاب بادی – حالت برق آسمان – حالت مهتاب ، در حالت درگیری نزدیك حالت عدد 10(جو)، حالت عدد 8‌ (هاچی)،حالت عدد 2 (نی) حالت مست – حالت با اسب دقت در زدن به هدف به چهار روش مختلف می باشد : همیشه یا هدف ثابت است ما حركت می كنیم و یا هدف متحرك است ما ثابت هستیم این دو نوع تاكتیك را می خواهد. و یا دو متحرك و یا دو ثابت می باشد . در هر صورت تاكتیك ویژه خود را باید اخذ نمود.

تاریخچه تونفا برای اولین بار به کشور چین و اندونزی بر می گردد ، سلاح تونفا تقلیدی نزدیک از سلاح قدیمی به نام Mae sawk می باشد که خود بیانگر این است که سرچشمه این سلاح از خود کشور مالزی بوده است . کابرد اصلی تونفا زمانی پیدا شد کهدر زمان فرمانروایی اوکیناوا شوو برای تثبیت حکومت در جنگ داخلی این کشور و  به دلیل محدودیت هایی که برای استفاده از سلاح گرم بود استفاده از این سلاح سرد رونق گرفت و بعد از آن نیز در نیروهای نظامی دنیا جای باتوم معمولی که شبیه به چماق بود را گرفت . تونفا سلاح سردی است که در صورت مسلط بودن به استفاده صحیح و کاربردی از آن هم در دفاع و هم در حمله بسیار کار آمد است .

عده ای بر این باورند که سلاح تونفا از سلاح کاما نیز کپی برداری شده ، که البته سایت ورزشهای رزمی این ایده را قبول ندارد .

ساختار کلی تونفا به این صورت است :

تنه اصلی تونفا

که در قدیم از چوب ساخته میشده و بیشتر از چوب درخت بلوط برای ساخت آن استفاده میکردند و در عصر کنونی تونفا از مواد گوناگونی وجود دارد که مهمترین ساختار آن از جنس پلاستیک فشرده است ، در ساختار تونفا نه سنگین بودن آن مطلوب است و نه سبک بودن آن البته این مساله اکنون بیشتر جلوه میکنید که توانایی ساخت مواد گوناگون به جاییی رسیده که همین تونفا را میتوان در ورزنهای گوناگون از پلاستیک ساخت بدون آنکه تغییری در ظاهر و ابعاد داشته باشه .
در حال حاضر اکثر تولید کنندگان این سلاح تنه اصلی آن را در طول 50 الی 60 سانتیمتر درست می کنند .
دسته تونفا

دسته تونفا در قطری ساخته میشود که کاملا در دست جای گیرد و انگشتان به دور دسته حلقه و مشت شوند  اتصال دسته تونفا به بدنه در قدیم خیلی قابل اتکا نبوده حتی در مواردی که به صورت یک تکه این سلاح را از دل چوب در می آوردند اما اکنون این سلاح دارای ساختار بسیار محکمی است ، در سر دیگر دسته که به بدنه متصل نیست معمولا یک برجستگی در قطر آن وجود دارد به این دلیل که ممکن است در کارکرد طولانی شما با این سلاح دست شما عرق کند و این برجستگی باعث میشود که عرق کف دست باعث خارج شدن سلاح از دست شما نشود .

سلاح سای از سلاحهای کاربردی در بسیاری از ورزشهای رزمی می باشد . سای یک سلاح ژاپنی است که نام آن از نام یک منطقه بسیار قدیمی ژاپن برداشته شده است .
در زمانهای قدیم سای سلاح نبوده ! از سای برای اندازه گیری میزان نرمی و عمق نفوذ آب در شالیزار و برای کاشت و امور کشاورزی استفاده می شده است
شکل و ساختار تنه و بدنه اصلی سای همانند یک باتوم نوک تیز است ، این قسمت تنه اصلی سلاح سای را تشکیل می دهد و این تنه همان شاخه اصلی سلاح سای است ، سای را به تناسبهای گوناکونی می سازند مثلا در بعضی مدلها اختلاف طولی در شاخه وسط با شاخه های دو طرف کم و در بعضی مدلها زیاد ا

ست و در ساختار کلی این سلاح به دو طراحی و شکل اصلی محدود میشود .
طول تنه اصلی این سلاح از 30 الی 70 سانت دیده شده است که اگر با توجه به اصول کاربرد آن دقت شود که طول استاندارد آن باید بین 30 تا 45 باشد چرا که باید حداکثر کمی از طول ساعد بلندتر باشد .
سلاح سای لزوما نباید دارای نوک تیز باشد زیرا این سلاح در اکثر موارد در حالت تدافعی استفاده میشود از موارد کاربرد سای میشود به دفاع در مقابل شمشیرهای بلند ( کاتانا) اشاره کرد که در صورتی که مهارت در استفاده از سای داشته باشید به راحتی با سای می توانید شمشیر مهاجم را بشکنید .
چندین روش گوناگون برای در دست گرفتن سای وجود دارد که هر کدام در موقعیت خاص استفاده میشود و مهمتر از دانستن این که سای را به چه حالاتی میتوانید در دست بگیرید این است که بتوانید در هنگام مبارزه و استفاده از این سلاح به سرعت و به خوبی این حالات و روش در دست گرفتن خود را تغییر دهید تا هماهنگ با شیوه مبارزه مهاجم بتوانید به خوبی از خود دفاع کنید . برای مشاهده روشهای در دست گرفتن سلاح سای و روش استفاده از آن کلیپ مربوط به این سلاح را از سایت بانک اطلاعات ورزشهای رزمی دریافت کنید.
این سلاح را هندی ها شمشیر شکن می نامیدند.

نانچكو Nunchaku نانچاكو یا نانچیکو متشكل از دو تكه چوب سخت كه توسط طناب يا زنجير به هم متصل شده است شكل كرفته است . در گذشته وحال اين سلاح جزوه ابزار كشاورزي بشمار مي رفت.

هرچوب نانچاكو را فك گويند و اين فك از سه قسمت بالا، مياني وپايين تشكيل شده است . بطور عمده هر سلاح نانچيكو از سه قسمت اصلي وكاربردي تشكيل يافته شده است . كه درشكل آمده اتصال بين دوفك يك قسمت را تشكيل مي دهد.قسمت بالائي را سرفك گويند و درانتهاي فك كه همان محل برخورد فك با اجسام يا حريف مي باشد را گويند. روايتي باستاني است كه درمورد تمامي سلاحها درهنر هاي رزمي نين جوتسو گفته مي شود :
( طي ساعتها تمرين با نانچكو اين سلاح جزئي از روح وبدن شما در خواهد آمد )هنگاميكه شما با اين نيت تمرين كنيد .نانچكو عضوی از بدنی شما میشود. قدرت تخریب این سلاح بیش از 300کیلوگرم می باشد که به راحتی میتوانند جمجمه دشمن را منحدم کند. این سلاح ساده و بسیار ارزن به راحتی دردسترس همگان است می توان را به راحتی ساخت . استفاده از این سلاح در هنر رزمی بطور کلی شامل5 روش بسیار مهم میباشد.

1. تکنیکهای دفاعی
2. تکنیکهای هجومی
3. تکنیکهای ترفندی
4. تکنیکهای نمایشی
5. تکنیکهای آکروباتکی رزمی ساختار نانچیکو انواع زیادی دارد – چوبی – پلاستیکی - فلزی – پارچه ای – ابری - و باتومی اندازه ناچیکو به نوع وشرایط استفاده از آن دارد ولی بهترین اندازه باید تمام یک فک آن آرنج شما تا مشت جمع کرده شما را پوشش بدهد. سرعت مانور با نانچیکو بنا به تمرینات مستمر و منظم شما دارد . هر تکنیکی باید ساعتها تمرین شود تا بتواند به مهارت رسید.

کاتانا (یا کِتانا) نام یک نوع شمشیر ژاپنی است که از قرن ۱۳ میلادی مورد استفاده سامورایی‌های ژاپن بوده‌است. لغت «کتانا» در زبان ژاپنی باستان به معنی «شمشیر» است.
از ویژگیهای بارز کتانا شکل زیبای آن و استحکام خارق العاده‌اش است. در طول تاریخ شکل آن تغیرات مختصری یافته ولی اصول پایه آن همچنان بدون تغیر مانده‌است.از جمله ویژگی‌های کتانا می‌توان به شکل منحنی تیغه آن اشاره کرد. همچنین یک طرف شمشیر (لبه داخلی آن) بسیار تیز است و اصولا قسمت عقب سطح شمشیر از قسمت تیز و برنده آن کلفت‌تر است.
اگر زمانیکه در حالت طبیعی ایستاده اید به دست خود (از بالای بازو تا انتهای دست) نگاه کنید می بینید که دست شما قوسی طبیعی و به شکل همان قوس شمشیر ژاپنی دارد. "ته" در زبان ژاپنی به معنای "دست" است و ته کاتانا شاید معنی "دست با قوس کاتانا شکل" را داشته باشد.
برای اینکه به میزان اهمیت "ته کاتانا" پی ببرید آزمایش ساده ای وجود دارد. این آزمایش هرچه تمرین بیشتری داشته باشید تاثیر جالب تری خواهد داشت. روبروی شخص دیگری با فاصله یک دست باز بایستید. دست خود را به سمت او دراز کنید، بطوریکه کف دست شما به سمت بالا باشد. حال پشت دست خود را برروی شانه او قرار دهید. در این حالت سعی کنید دست شما در حالت "ته کاتانا" باشد، یعنی قوس طبیعی را داشته باشد. آرام و متمرکز باشید. از شخص مقابل بخواهید سعی کند با کف دو دستش برروی دست شما در قسمت آرنج به سمت پایین فشار بیاورد و سعی کند دست شما را خم کند. اصلا سعی نکنید با او مقابله کنید، بگذارید جریان انرژی خودش مقاومت لازم را ایجاد کند. فقط تمرکز داشته باشید و به چرخش انرژی در بدن فکر کنید و خروج آن از دستهایتان را حس کنید. خواهید دید که شخص مقابل برای خم کردن دستتان باید از نیروی زیادی استفاده کند، که در موارد بسیاری قادر به اینکار نخواهد بود. با توجه به اینکه دست شما برروی شانه شخص مقابل قرار دارد، هر چه فشار بیشتری رروی دست شما وارد کند این نیرو از طریق دست شما به شانه وی منتقل خواهد شد. هر چه شما تمرین بیشتری داشته باشید و کنترل بیشتری بر این جریان انرژی داشته باشید، تاثیر مفهوم "ته کاتانا" بیشتر آشکار خواهد شد. این تمرین به قابلیتهای فیزیکی شما ارتباط زیادی ندارد.
کتانا اصولا برای بریدن اجزا بدن طراحی شده تا زخمی کردن دشمن، به همین دلیل هر تیغه آن به شکل خاصی طراحی شده‌است تا قدرت برندگی آن هر چه بیشتر اثرگذار باشد.
نام معروف ترین سازندگان شمشیر کاتانا در جهان :

• ماسامونه
• هاتوری هانزو
• موراماسا
• آماکونی
• مونه چیکا

بیشتر کاتانا ها در حدود 107 سانتیمتر هستند ( این اندازه از نوک شمشیر تا انتهای دسته می باشد ) ، تیغه کاتانا معمولا بین 66 تا 71 سانتیمتر است و این باعث می شد که تسوکا در حدود 36 اینچ باشد ، بسیار کوتاه تر از دسته تاچی و نو-داچی .
کاتانا در یک سایا ( غلاف ) حمل می شد و در کمربند سامورای قرار می گرفت . در اصل ، آنها کاتانا را طوری حمل می کردند که تیغه رو به پایین قرار بگیرد . این آسان ترین راه برای یک سامورای زره پوش بود که این شمشیر بلند را حمل کند . اندازه یوروی ( زره ) باعث شده بود که کشیدن شمشیر از هر نقطه دیگر بدن با مشکل مواجه شود . هنگامی که سامورای زره به تن نداشت ، او شمشیر را طوری حمل می کرد که تیغه آن رو به بالا باشد ، این امر باعث می شد که او بتواند در یک حرکت سریع ، شمشیر کشیده و ضربه بزند .
برای تمرین در دوجوها آنها به جای استفاده از کاتانا از بوکوتو یا بوکن استفاده می کردند تا خطر وارد کردن ضربات مرگ آور را به هم کمتر کنند . بعد ها شینای هم توسعه یافت و مورد استفاده قرار گرفت .
کاتانا ارزش زیادی حتی خارج از منطقه جنگ داشت . سامورای ها هیچ وقت بدون کاتانا نبودند . کاتانا سمبول درجه آنها به عنوان جنگجو ، پیروی از کد بوشیدو ، و اطاعت و وفاداری کامل نسبت به ارباب آنها بود .
دریافت کردن چنین شمشیری از ارباب یا حتی یکی از متحدان ، افتخار بسیار بالایی به شمار می رفت .
شرح مراحل ساخت کاتانا به صورت مختصر در زیر آمده است :

1. چکش کاری

تیغه شمشیر از چکش کاری فولاد داغ با درصد خلوص بالا شکل می گیرد.چکش کاری توسط ضزبات مساوی به نقاط مختلف با قدرت مساوی به فلز گداخته می شود و باعث می شود شمشیر بدست آمده در نهایت دارای قدرت یکسان و یکنواخت باشد.

2. صفحه تراشی و شکل دهی

در این مرحله قطر شمشیر مورد شکل دهی قرار می گیرد در این مرحله بعد از نیمه سرد شدن و نیم بند شدن تیغه شمشیر به صورت صاف شکل می گیرد.

3. پوشش دادن تیغه شمشیر با رس

یک نوع رس ویژه توسط کار دست روی تیغه شمشیر بکار برده می شود. یک لایه نازک روی لبه تیغه و یک لایه کلفت و ضخیم روی باقیمانده تیغه از این رس ویژه بکار برده می شود و باعث می شود لبه تیغه تیز و پشت نرو می شود.
این قسمت بخش مهمی از عملیات است. تیغه شمشیر پوشیده شده با رس در یک دمای ویژه گرم می شود و سپس در حوض آب سریع خنک می شود. شکل خمیده گی شمشیر و تیزی و انحنای آن همه بسته به این مرحله دارد.

5. اندازه شمشیر

در این مرحله تنظیم و تست انحنا ی تیغه و نوک شمشیر همچنین اندازه و نقط بالانس و زیبا سازی شمشیر صورت می گیرد.

6. پولیش کاری

در این مرحله کار بروی تیغه شمشیر می باشد با دقت با لایی به جلا دادن و پولیش کاری تیغه شمشیر پرداخته می شود. این کار باعث براق و زیبا شدن تیغه می شود.

7. سایا

از این مرحله به بعد به ساختن بقیه اجزای کاتانا می پردازیم.در این مرحله سایا و یا همان غلاف شمشیر که تشکیل شده از دو تکه چوب با ضخامت ، ارتفاع مساوی و انحنای مطابق با انحنای شمشیر ساخته می شود. این دو نیمه چوب توسط یک نوع پارچه ضخیم کتانی همراه با یک لاک پوشیده خواهند شد.

8. دسته شمشیر

توسط دو قطعه چوب سخت به صورت بسیار فشرده شمشیر درون آن قرار می گیرد ساخته می شود.وشامل چیزهای تزیینی مثل اشیا براق و اشکال هندسی تزیین می شود.

9. سایگو

سایگو همان بند غلاف شمشیر است به وسیله آن کاتانا که در کمر قرار می گیرد به کمر محکم بسته می شود.سایگو معمولا از رشته های کتان با کیفیت بسی

ار بالا بافته می شود و در بعضی مواقع از رشته های سیمی نیز استفاده می شود.

10. مونتاژ

این آخرین مرحله از ساختن کاتانا می باشد که به سوار کردن قطعات و بخش هایی که در مراحل قبل ساخته شده است می پردازد.
برای محکم کردن انتهای تیغه در دسته از میخ از جنس بامبو به نام tang استفاده می شود. همان طور که در ابتدا اشاره شده است مراحل ساختن کاتانا در اینجا به اختصار آمده است. هر مرحل نیاز به تخصص و معرفت و شناخته کامل دارد، که اساتید این پیشه پس از سال ها تلاش به این درک رسیده اند .